ویژه نامه شهادت شهید باقری 6
شاید روزی که "بچه آن قدر ضعیف بود او را لای پنبه گذاشتند و تا بیست روز صداش در نمی آمد و نمی توانست شیر بمکد" کسی فکر نمی کرد این فرزند بماند چه رسد به اینکه روزی کسی بشود که پشت دشمن از شنیدن نامش بلرزد. اما مادرش می دانست، می دانست که سهم او نیست، "برای ماندنش نذر امام حسین کردند. به ش گفتند «غلامِ حسین» و وقتی بچه ماند باید نذرشان را ادا می کردند. غلامحسین دو ساله بود که رفتند کربلا." مادرش می دانشت که روزی غلامحسین اش نذر حسین(ع) خواهد شد.