اگر شهید نشوی می میری !

 عده ای بودند و هستند که به جهاد فی سبیل الله عازم نمی شوند به خاطر اینکه ممکن است کشته شوند. اینان غافل از این هستند اگر مرگ فرا رسد فرقی ندارد در خانه باشند و در بستر بمیرند ، در خیابان باشند و در اثر حادثه از دنیا بروند و یا در جبهه باشند و در راه خدا کشته شوند، بالاخره خواهد مرد.

چقدر اینان حقیرند، با ابن که می دانند خواهند مرد ولی از مرگ فرار می کنند. اگر بدانند که کشته شدن در راه خدا مرگ با عزت است دیگر از جهاد فراری نخواهند بود. « شهادت کار انسان های زرنگ است چون اینان مرگی که دیر یازود آن ها را در برخواهد گرفت را با خداوند متعال معامله می کنند و بالاترین مزد را دریافت می کنند. » لذا بدانید و بدانیم که

اگر شهید نشوی می میری

دریافت
مدت زمان: 4 دقیقه 20 ثانیه

ما چه کردیم پس از شهدا ...

گیج بازی یک رزمنده در خط مقدم!

تعداد مجروحین بالا رفته بود. فرمانده از میان گرد و غبار انفجار ها دوید طرفم و گفت:"سریع بی سیم بزن عقب. بگو یک آمبولانس بفرستند مجروحین را ببرد!" شستی گوشی بی سیم را فشار دادم. به خاطر اینکه پیام لو نرود و عراقی ها از خواسته مان سر در نیاورند پشت بی سیم باید با کد حرف می زدیم. گفتم:"حیدر حیدر رشید" چند لحظه صدای فش فش به گوشم رسید. بعد صدای کسی آمد:

تک تیراندازی با کفش های کتانی!

شیعه‌ تنوری

عکس امام و رهبری را بالأخره بالای تخته‌سیاه کلاس نصب کردیم. همه دلهره داشتیم که با توجه به حال و هوای ناهمراه بچه‌های کلاس بغلی و همراهی برخی مسئولان مدرسه با آنها، این کار ما چه واکنشی خواهد داشت. حاج‌آقا لاجوردی که از تصمیم ما خبر شده بود، از کار ما استقبال کرده بود و گفته بود که هزینه‌ی قاب‌ها را خواهد داد. تازه قاب‌ها را به دیوار زده بودیم که مدیر مدرسه وارد کلاس شد و خبر آورد که «سید اسدالله لاجوردی را چند دقیقه پیش شهید کردند.» نگاهمان روی آن دو قاب عکس ماند که حالا یادگاری بودند از آن شهید بر دیوار کلاس.