گویا این دیگر به یک سنت تبدیل شده است که یا همه چیزمان را از روی دست غربی ها (و اخیراً خارجی ها) کپی کنیم و یا اصلاً خودمان باتوجه به فرهنگ و آداب و رسوممان چیزی نداشته باشیم. یادم می آید تا قبل از اینکه چند سال پیش یکی از مجری های جوان تلویزیون لیلة الرغایب را یادآوری کند و با لفظ خودش بگوید:"شب آرزوها!" کمتر کسی از این شب چیزی می دانست. این تنها یک نمونه از پتانسیل ها و توان های ایجاد انرژی و فضای مثبت فرهنگی با توجه به داشته های دینی و ملی در جامعه است که از آن استفاده نمی کنیم.
البته در اینکه پیشکسوتان جهاد و شهادت هنوز هم در جامعه ما غریب هستند و مسایل از این دست پیش از هم نوشته بودم اما این بار عامل این نادیده گرفتن نه یک قشر از جامعه و نه آداب و رسوم و فرهنگ مردم بلکه صداوسیما فخیمه جمهوری اسلامی است.
چندی پیش که به فراخور حال و کار در اسناد و مدارک دوران جنگ هشت ساله جستجو می کردم به نکته ای برخوردم که احتمالاً باید برای شما هم جالب باشد. (شاید هم اگر من یک مسئول فرهنگی بودم برای پیدا کردن مثال نقض این موضوع مسابقه و جایزه ی بزرگی ترتیب می دادم)
دیروز خبری در صدر اخبار منتشر شد و جمعه هم احیاناَ باز هم به آن خواهند پرداخت که به طور نزدیک به یقین (این یک ذره شک هم به خاطر اتفاقات نادری است که باید از عنایات الهی باشد) بعد از آن به فراموشی سپرده خواهد شد! بله در خبرها آمده بود که حاج بخشی به بسیجی ها پیوست. به همین سادگی! و در پی آن عکس ها و تصاویر آرشیوی از گنجه های خاک خورده صداوسیما و باقی آرشیوها بیرون آمد و روی سایت ها و شبکه های تلویزیونی منتشر شد. البته نگران نباشید تا دو روز دیگر همان ها هم دیگر منتشر نمی شود!
سلام:
چند وقتی است که این وبلاگ را ایجاد کرده ام اما هرچه با خودم کلنجار می رفتم که مطلبی برای آغاز آن بنویسم دستم به قلم نمی رفت. تا اینکه امروز این صحبت ها را از آقای شهاب حسینی دیدم. حسی گفت این مطالب را به عنوان اولین مطلب منتشر کنم. تا بعد چه پیش آید.
