هفت روز از شهادت سردار مبارزه با کفر و نفاق گذشته بود که در مراسم بزرگداشت شهید سید اسدالله لاجوردی، فرزند وی وصیتنامهای را قرائت کرد که موجی از روشنگری را در پی داشت. او این وصیتنامه را در زمان حضور در جبهههای حق علیه باطل در سال 1366 نگاشته بود، اما در زمان شهادتش همچنان حرفهای تازهای داشت و اینک پس از 23 سال از زمان نگارش آن و در حالی که تجربهی فتنهی سال گذشته به تجارب ملت ایران اضافه شده است، رگههای بصیرت آن شهید را بیش از پیش میتوان از لابهلای خط به خط آن مشاهده نمود. اگرچه برخی همرزمان شهید در جبههها خبر از دفترچهای میدهند که شهید به تفصیل بیشتری این وصیتنامه را در آن نوشته بود، اما تنها متن موجود از آن دغدغهها همان است که بخشی از آن را در ادامه خواهد آمد: